wehrmachtowiec

wehrmachtowiec (język polski)

wymowa:

‹wermachtowiec›, IPA: [ˌvɛrmaxˈtɔvʲjɛʦ̑], AS: [vermaχtovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. wojsk. żołnierz Wermachtu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wehrmachtowiec	wehrmachtowcy
dopełniacz	wehrmachtowca	wehrmachtowców
celownik	wehrmachtowcowi	wehrmachtowcom
biernik	wehrmachtowca	wehrmachtowców
narzędnik	wehrmachtowcem	wehrmachtowcami
miejscownik	wehrmachtowcu	wehrmachtowcach
wołacz	wehrmachtowcu	wehrmachtowcy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wermachtowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wermacht, Wehrmacht, wermachtowiec

przym. wermachtowski, wehrmachtowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: