wegetacyjny

wegetacyjny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z wegetacją, odnoszący się do wegetacji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wegetacyjny		wegetacyjna	wegetacyjne	wegetacyjni	wegetacyjne
dopełniacz	wegetacyjnego		wegetacyjnej	wegetacyjnego	wegetacyjnych
celownik	wegetacyjnemu		wegetacyjnej	wegetacyjnemu	wegetacyjnym
biernik	wegetacyjnego	wegetacyjny	wegetacyjną	wegetacyjne	wegetacyjnych	wegetacyjne
narzędnik	wegetacyjnym		wegetacyjną	wegetacyjnym	wegetacyjnymi
miejscownik	wegetacyjnym		wegetacyjnej	wegetacyjnym	wegetacyjnych
wołacz	wegetacyjny		wegetacyjna	wegetacyjne	wegetacyjni	wegetacyjne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Za początek okresu wegetacyjnego przyjmuje się też zakwitanie leszczyny, kaczeńca, podbiału, a za koniec – opadanie liści kasztanowca i brzozy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) okres wegetacyjny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wegetacja ż, wegetatywność ż, wegetowanie ż

czas. wegetować ndk.

przym. wegetatywny

przysł. wegetatywnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wegetacja + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vegetative
• bułgarski: (1.1) вегетационен
• francuski: (1.1) végétatif
• interlingua: (1.1) vegetative
• ukraiński: (1.1) вегетаційний

źródła: