Przejdź do zawartości

wdzięczność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Wdzięczność

wdzięczność (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈvʲʥ̑ɛ̃n͇ʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [vʹʒ́ẽṇčność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę 
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uczucie serdeczności w stosunku do swojego darczyńcy, dobroczyńcy, chęć odwzajemnienia się mu za dobrodziejstwa
(1.2) cecha tego, co wdzięczne
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikwdzięczność
dopełniaczwdzięczności
celownikwdzięczności
biernikwdzięczność
narzędnikwdzięcznością
miejscownikwdzięczności
wołaczwdzięczności
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wdzięczność za przysługę
synonimy:
(1.2) czar, gracja, powab, urok; książk. charme
antonimy:
(1.1) niewdzięczność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. wdzięczny
przysł. wdzięcznie
rzecz. wdzięk mrz, Wdzięczność mrz
czas. wdzięczyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wdzięczny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wdzięczność&oldid=8287558”