wahabita

wahabita (język polski)

wymowa:

‹łahabita›, IPA: [ˌwaxaˈbʲita], AS: [u̯aχabʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. zwolennik wahhabizmu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wahabita	wahabici
dopełniacz	wahabity	wahabitów
celownik	wahabicie	wahabitom
biernik	wahabitę	wahabitów
narzędnik	wahabitą	wahabitami
miejscownik	wahabicie	wahabitach
wołacz	wahabito	wahabici

przykłady:

(1.1) Tak jak wszędzie indziej na Bałkanach, najazd wahabitów i strumień saudyjskich pieniędzy za nim zdążający, doprowadził w Bułgarii do walki o kontrolę nad religią i islamskimi nieruchomościami należącymi do wspólnoty sunnickiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wahabicki

rzecz. wahhabizm m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Wahabi

źródła: