wadliwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wadliwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vaˈdlʲivɨ], AS[vadlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający wady, usterki, defekty, braki lub błędy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Poprzez pełne namaszczenia i wadliwych akcentów dukanie szefa słyszeliśmy odgłosy trwającej nadal walki[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wadliwy egzemplarz / towar • wadliwa konstrukcja • wadliwa postawa • wadliwa wymowa
synonimy:
(1.1) felerny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wada ż, wadliwość ż
przysł. wadliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Józef Szczepański, Polska jesień, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.