wachta

wachta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. służba pełniona przez marynarza na statku

(1.2) żegl. grupa marynarzy pełniących służbę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wachta	wachty
dopełniacz	wachty	wacht
celownik	wachcie	wachtom
biernik	wachtę	wachty
narzędnik	wachtą	wachtami
miejscownik	wachcie	wachtach
wołacz	wachto	wachty

przykłady:

(1.2) Dudnią kroki po deskach pokładu i, śmignąwszy po schodni na rufę, przed oficerem wachtowym staje uczeń trzeciego kursu, pełniący w mojej wachcie służbę bosmańską.

składnia:

kolokacje:

(1.2) dwuosobowa / czujna wachta • starszy wachty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wachtarz mos, wachtowy mos

przym. wachtowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. wahte < swn. wahta

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) watch; (1.2) watch
• włoski: (1.1) servizio m, guardia ż; (1.2) guardia ż

źródła: