wachlarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wachlarz (język polski)[edytuj]

wachlarz (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvaxlaʃ], AS[vaχlaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ręczny przyrząd do ochładzania za pomocą ruchów powietrza, rozkładany kolisto; zob. też wachlarz (przedmiot) w Wikipedii
(1.2) przen. skala, rozpiętość, różnorodność
(1.3) środ. sport. w kolarstwie: jeden ze stylów jazdy w grupie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ten wachlarz został wyprodukowany w Japonii.
(1.2) Nasza firma oferuje pełny wachlarz usług ubezpieczeniowych.
składnia:
kolokacje:
(1.2) szeroki wachlarz czegoś (np. możliwości) = duża rozpiętość/skala czegoś
(1.3) jazda na wachlarzu
synonimy:
(1.3) drafting[1], jazda na wachlarzu[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wachlowanie n
zdrobn. wachlarzyk m
czas. wachlować
przym. wachlarzowy, wachlarzowaty
związki frazeologiczne:
wachlarz Wenery
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Stefan Wiertlewski, Grindowanie na pegach, czyli o zapożyczeniach angielskich w socjalnej odmianie języka, w: Język. Komunikacja. Informacja 1/2006 pod red. P. Nowaka i P. Nowakowskiego, s. 68.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wachlarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.