waćpan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

waćpan (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. zob. waszmość pan
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Skoro pomyślę, jak całe rycerstwo wierzy i ufa waćpanu, zaprawdę spostrzegam ze zdumieniem, że jakowaś nadzieja wstępuje mi w serce[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. waćpanna ż, waćpaństwo mos
forma żeńska waćpani ż
przym. waćpanowy, waćpański
związki frazeologiczne:
etymologia:
skrócenie pol. waszmość pan
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: waszmość pan
źródła:
  1. Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, 1888, Narodowy Korpus Języka Polskiego.