wȧhter

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wȧhter (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wachter
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) strażnik, stróż[1]
odmiana:
(1.1) lp wȧhter; lm wȧhtyn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
nāhtwȧhter (nōhtwȧhter)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wȧht ż
czas. wȧhta
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Wächter, bwr. Wachter
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 497.