włocławianin
włocławianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌvwɔʦ̑waˈvʲjä̃ɲĩn], AS: [vu̯ocu̯avʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Włocławka[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Włocławka, urodzona we Włocławku
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik włocławianin włocławianie dopełniacz włocławianina włocławian celownik włocławianinowi włocławianom biernik włocławianina włocławian narzędnik włocławianinem włocławianami miejscownik włocławianinie włocławianach wołacz włocławianinie włocławianie depr. M. i W. lm: (te) włocławiany[2]
- przykłady:
- (1.1) Teraz razem ze słoweńskim szkoleniowcem ma zapewnić włocławianom obronę tytułu mistrza Polski[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany włocławianin • szanowni / drodzy włocławianie!
- (1.2) rodowity włocławianin • włocławianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Włocławek m
- forma żeńska włocławianka ż
- przym. włocławski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „włocławianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „włocławianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Fakt, nr 01.03 (2), Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
