włóka

włóka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. narzędzie rolnicze do wyrównywania ziemi

(1.2) roln. uprawianie ziemi za pomocą włóki (1.1)

(1.3) jedn. miar. miara powierzchni gruntu ornego wynosząca 30 morgów

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) daw. włóczęga

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	włóka	włóki
dopełniacz	włóki	włók
celownik	włóce	włókom
biernik	włókę	włóki
narzędnik	włóką	włókami
miejscownik	włóce	włókach
wołacz	włóko	włóki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	włóka	włóki
dopełniacz	włóki	włóków
celownik	włóce	włókom
biernik	włókę	włóki
narzędnik	włóką	włókami
miejscownik	włóce	włókach
wołacz	włóko	włóki

przykłady:

(1.2) Włóka zajęła im całe popołudnie.

(1.3) Dodatkowo Bisztynek otrzymał 30 włók we wsi Dąbrowa.

(2.1) Wziąłem na furę tego włókę, którego widzieliśmy wcześniej pod kościołem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) włóczykij

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. włóczek mos, włóczka ż

przym. włóczkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: