wąsacz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wąsacz (język polski)[edytuj]

wąsacz (2.1) niebieski
wymowa:
IPA[ˈvɔ̃w̃saʧ̑], AS[võũ̯sač], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna, który nosi bujne wąsy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zob. wąsacz niebieski, gatunek ryby
(2.2) zob. wąsacz watermalski i wąsacz antwerpski, rasy kury domowej
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wąsal
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wąsięta nmos, wąs m, wąsik m, wąsal m, wąsatka ż
przym. wąsaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. wąs + -acz
(2.1-2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „wąsacz” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1282.