wągrowczanin
wągrowczanin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌvɔ̃ŋɡrɔfˈʧ̑ãɲĩn], AS: [võŋgrofčãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Wągrowca[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Wągrowca, urodzona w Wągrowcu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wągrowczanin wągrowczanie dopełniacz wągrowczanina wągrowczan celownik wągrowczaninowi wągrowczanom biernik wągrowczanina wągrowczan narzędnik wągrowczaninem wągrowczanami miejscownik wągrowczaninie wągrowczanach wołacz wągrowczaninie wągrowczanie depr. M. i W. lm: (te) wągrowczany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany wągrowczanin • szanowni / drodzy wągrowczanie!
- (1.2) rodowity wągrowczanin • wągrowczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wągrowiec m
- forma żeńska wągrowczanka ż
- przym. wągrowiecki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „wągrowczanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „wągrowczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
