vyŋkəl

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

vyŋkəl (język wilamowski)[edytuj]

vyŋkəl (1.1)
vyŋkəl (1.3)
vyŋkəl (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geom. kąt
(1.2) geom. pot. miara kąta
(1.3) bud. kąt, węgieł[1]
(1.4) przen. kąt, zakątek
odmiana:
(1.1-4) lp vyŋkəl; lm vyŋkəln
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-4) vyŋkl̥
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. winkel swn. winkil < pragerm. *winkilaz < praindoeur. *weng-. por. : niderl. winkel, niem. Winkel
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 533.