vollbringen

vollbringen (język niemiecki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik nieregularny, nierozdzielnie złożony

(1.1) dokonywać, dokonać (np. niezwykłego czynu)

odmiana:

(1.1) vollbring|en (vollbringt), vollbrachte, vollbracht (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Vollbringung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: