Przejdź do zawartości

verum

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) prawda, słuszność[1]

przysłówek

(2.1) prawdziwie, słusznie[1]
odmiana:
(1.1) verum, veri (deklinacja II)
przykłady:
(1.1) Hominis est propria veri inquisitio atque investigatio[2]. → Jest właściwe człowiekowi szukanie i badanie prawdy.
(1.1) Homini mendaci, etiamsi vera dicit, nemo credit[2]. → Nikt nie wierzy kłamcy, choćby mówił prawdę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) vere
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „verum” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 725.
  2. 2,0 2,1 autor: Cyceron