verdichten

verdichten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [fɛɐ̯ˈdɪçtn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) ścieśniać (się), ścieśnić (się)

(1.2) zagęszczać (się), zagęścić (się)

(1.3) potęgować (się), spotęgować (się)

(1.4) bud. zagęszczać, zagęścić, rozbudowywać, rozbudować (np. sieć dróg)

(1.5) fiz. ścieśniać, ścieśnić, sprężać, sprężyć

(1.6) fiz. ścieśniać, ścieśnić, skraplać, skroplić

(1.7) inform. pakować, spakować (pliki)

odmiana:

(1.1-7) verdichten (verdichtet), verdichtete, verdichtet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Verdichten n, Verdichtung ż, Verdichter m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: dichten • abdichten • andichten • erdichten • hinzudichten • nachdichten • verdichten

źródła: