vakna
Wygląd
vakna (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) budzić się[1]
- odmiana:
- (1.1) att vakna, vaknar, vaknade, vaknat, vakna!
- przykłady:
- (1.1) Kan du väcka mig, för jag vaknar nog inte själv. → Możesz mnie obudzić, bo sam się chyba nie obudzę.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- vakna på fel sida
- etymologia:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 529.