vaincre

vaincre (język francuski)

wymowa:

^{ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik

(1.1) zwyciężyć

(1.2) pokonać przeciwności

odmiana:

vaincre (je vaincs, tu vaincs, il vainc, nous vainquons, vous vainquez, ils vainquent), vainquant, (avoir) vaincu, vaincr-, vainqu- (je vainquis, tu vainquis, il vainquit, nous vainquîmes, vous vainquîtes, ils vainquirent), vaincu-

przykłady:

(1.1) Il faut vaincre ou mourir. → Trzeba zwyciężyć lub umrzeć.

(1.2) Il a vaincu sa mauvaise fortune. → Pokonał swój zły los.

składnia:

kolokacje:

(1.1) vaincre les nations/ses ennemis → zwyciężyć narody/swoich wrogów • vaincre en bataille → zwyciężyć w bitwie • vaincre par ruse → zwyciężyć podstępem

synonimy:

(1.1) gagner

(1.2) dominer, surmonter

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. vainqueur

rzecz. vainqueur m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. vinco, bezokolicznik vincere

uwagi:

źródła:

• hasło vaincre w Dictionnaire de L'Académie française, wydanie 8 (1932-5)
•  Hasło „vaincre” w: The Free Dictionary by Farlex.