vagga

vagga (język islandzki)

vagga (1.1)

wymowa:

IPA: [ˡvakːa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kołyska

czasownik nieprzechodni

(2.1) kołysać, bujać

odmiana:

(1.1) lp vagga, vöggu, vöggu, vöggu (vaggan, vögguna, vöggunni, vöggunnar); lm vöggur, vöggur, vöggum, vagga (vöggurnar, vöggurnar, vöggunum, vagganna)

(2.1) að vagga, vaggaði, vaggað (→ wzór odmiany)

przykłady:

(1.1) Nýfædd börn sofa í vöggum fyrstu vikurnar. → Nowonarodzone dzieci śpią przez pierwsze tygodnie w kołysce.

(2.1) Það getur líka dugað að vagga barninu. → Możliwe, że wystarczy dziecko pobujać.

(2.1) Og báturinn vaggar og veltist um sæ. → A statkiem kołysze i ciska po morzu.

składnia:

(2.1) að vagga +C.

kolokacje:

(1.1) vöggubarn

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. vagga << pragerm. waƷōn*

uwagi:

źródła:

vagga (język pali)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) grupa

(1.2) rozdział książki

przymiotnik

(2.1) rozdzielony, rozłączony, oddzielony

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) vaggabandhana

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) przym. vaggiya

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vagga (język szwedzki)

vagga (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kołyska

czasownik przechodni

(2.1) kołysać

odmiana:

(1.1) lp vagga, vaggan, vaggor, vaggorna

(2.1) att vagga, vaggar, vaggade, vaggat, vagga!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.szw. waga

uwagi:

źródła: