uzdrowiciel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uzdrowiciel (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która posiada moc uzdrawiania i stosuje w tym celu metody niepraktykowane przez medycynę oficjalną[1]; t. ten, kto kogoś uzdrowił
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wszystkie nieszczęścia to sprawka szatana! Ja potrafię go wypędzića wtedy problemy się skończąmiarowo uderzając dłonią w stół skanduje Mieczysław Bartnik, uzdrowicielNie muszę nawet rozmawiać z człowiekiem, żeby poznać, że jest opętany. Wiem od razumam doświadczenie. Uzdrowiciel twierdzi, że wystarczy tylko zlustrować człowieka i zapytać wahadełka. Stawia diagnozę i egzorcyzmuje nawet na podstawie zdjęcia[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) znachor
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uzdrawianie n, uzdrowienie n, zdrowie n, uzdrowisko n
forma żeńska uzdrowicielka ż
czas. uzdrowić dk., uzdrawiać ndk.
przym. uzdrowicielski, uzdrowiskowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Gazeta Współczesna, nr 04.01, Białystok, 2005 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.