uwodzicielka
uwodzicielka (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uwodzicielka uwodzicielki dopełniacz uwodzicielki uwodzicielek celownik uwodzicielce uwodzicielkom biernik uwodzicielkę uwodzicielki narzędnik uwodzicielką uwodzicielkami miejscownik uwodzicielce uwodzicielkach wołacz uwodzicielko uwodzicielki
- przykłady:
- (1.1) Znajdował go zazwyczaj pijaniuteńkiego w jakimś barłogu równych mu frantów albo wyciągał za bujną czuprynę z łóżka przygodnej uwodzicielki[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kusicielka, kokietka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uwodzicielstwo n, uwodzenie n, uwiedzenie n
- forma męska uwodziciel m
- czas. uwodzić ndk., uwieść dk.
- przym. uwodzicielski
- przysł. uwodzicielsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) delogistino
- francuski: (1.1) séductrice ż
- hiszpański: (1.1) seductora ż
- nowogrecki: (1.1) ξελογιάστρα ż
- źródła: