utspel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

utspel (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) karc. wyjście (wyłożenie pierwszej karty w rozgrywce)[1]
odmiana:
(1.1) ett utspel, utspelet, utspel, utspelen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. utspela sig, utspela sig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 526.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=utspel&oldid=6880287”