ustępować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ustępować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. ustąpić)

(1.1) dawać wolne miejsce lub drogę
(1.2) rezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść
(1.3) pod naciskiem zmieniać postępowanie lub stanowisko
(1.4) przestawać (lub coraz mniej) się objawiać lub występować
(1.5) być gorszym pod pewnym względem
odmiana:
(1.1-5) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Gdy nie ma chodnika, pieszy powinien iść lewą stroną drogi i ustępować miejsca nadjeżdżającym pojazdom.
(1.1) Jestem legalnie wybranym prezydentem i nie zamierzam ustępować z urzędu.
(1.2) W naturze kobiet leży nic nie ustępować ze swych praw[1].
(1.3) Nie będę ustępował przed szantażem.
(1.3) Osobniki słabsze, nieprzygotowane na walkę, ustępują albo giną.
(1.4) Ból łydki powoli ustępuje, jednak drętwienie stopy cały czas się utrzymuje.
(1.5) Urodą i wdziękiem nie ustępowała innym uczestniczkom konkursu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ustępować pierwszeństwa / miejsca • ustępować ze stanowiska / z urzędu
(1.2) ustępować z ceny
(1.3) ustępować argumentom • ustępować dla świętego spokoju
synonimy:
(1.1) usuwać się, wycofywać się, zwalniać
(1.2) rezygnować, zrzekać się
(1.3) poddawać się, ulegać, zgadzać się, mięknąć, dawać za wygraną
(1.4) przemijać, przechodzić, cofać się, zanikać, łagodnieć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ustąpić
rzecz. ustępliwość ż, ustępstwo n
przym. ustępliwy, nieustępliwy
związki frazeologiczne:
ustępować z placuustępować polamądry głupiemu ustępuje
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Honoré Balzac (tłum. Tadeusz Boy-Żeleński), Małe niedole pożycia małżeńskiego