urwis

urwis (język polski)

urwis (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) chłopiec lubiący płatać figle

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	urwis	urwisi
dopełniacz	urwisa	urwisów
celownik	urwisowi	urwisom
biernik	urwisa	urwisów
narzędnik	urwisem	urwisami
miejscownik	urwisie	urwisach
wołacz	urwisie	urwisi
depr. M. i W. lm: (te) urwisy

przykłady:

(1.1) Powiedziałem temu urwisowi, żeby przestał rzucać w inne dzieci piachem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ananas, andrus, diabełek, gagatek, gałgan, hultaj, huncwot, łobuz, łobuziak, nicpoń, psotnik, urwipołeć, urwisz, ziółko; reg. śl. łabisz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. urwiska ż, urwisko n, urwisostwo n, urwisz m

zdrobn. urwisek m

czas. urwiszować ndk.

przym. urwisowaty, urwisowski, urwisty

przysł. urwisowato, urwisto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) imp, rascal, urchin, gamin, jackanapes, little devil, mischief, perisher, scamp, scapegrace, bryt. pickle, bryt. tyke / tike, austral. larrikin, irl. spalpeen
• francuski: (1.1) galopin m, polisson m
• hiszpański: (1.1) golfillo m, pilluelo m
• jidysz: (1.1) שד m (szed)
• niderlandzki: (1.1) bengel m, deugniet m, rotjongen m
• niemiecki: (1.1) Bengel m, Gassenjunge m, Schlingel m
• rosyjski: (1.1) шалун m, озорник m, проказник m
• szwedzki: (1.1) rackarunge w, satunge w
• włoski: (1.1) monello m, cece m, briccone m, scugnizzo m

źródła: