uprzedmiotowienie

uprzedmiotowienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌupʃɛdmʲjɔtɔˈvʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [upšedmʹi ̯otovʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od uprzedmiotowić

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	uprzedmiotowienie
dopełniacz	uprzedmiotowienia
celownik	uprzedmiotowieniu
biernik	uprzedmiotowienie
narzędnik	uprzedmiotowieniem
miejscownik	uprzedmiotowieniu
wołacz	uprzedmiotowienie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. uprzedmiotawiać, uprzedmiotowić

czas. przedmiot m

przym. przedmiotowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) objectification
• francuski: (1.1) chosification ż, instrumentalisation ż, rzad. objetisation ż

źródła: