upolować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

upolować (język polski)[edytuj]

tygrys upolował (1.1) zwierzynę
wymowa:
IPA[ˌupɔˈlɔvaʨ̑], AS[upolovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) o zwierzęciu drapieżnym: zabić zwierzę dla zaspokojenia głodu
(1.2) o człowieku: zabić dzikie zwierzę dla zaspokojenia głodu lub dla rozrywki
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.2) Kilku marynarzy zostało i poczęło oprawiać upolowaną zwierzynę[1].
(1.2) Podobnie kozice, których głowy wiszą w restauracji, upolowane zostały w Alpach i przywiezione z miejscowości Fielding w Austrii[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. polowanie n, upolowanie n, pólko n
czas. polować, zapolować
przym. polny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Sarwa, Strzyga, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Kazimierz Nalepka, Kmicic nie był kłusownikiem, „Tygodnik Podhalański”, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.