unicestwianie
unicestwianie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌũɲiʦ̑ɛˈstfʲjä̃ɲɛ], AS: [ũńicestfʹi ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od unicestwiać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik unicestwianie dopełniacz unicestwiania celownik unicestwianiu biernik unicestwianie narzędnik unicestwianiem miejscownik unicestwianiu wołacz unicestwianie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. unicestwienie n
- czas. unicestwiać ndk., unicestwić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: