unbescholten

unbescholten (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈʊnbəˌʃɔltn̩]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieskazitelny, nieposzlakowany

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der unbescholtene ein unbescholtener unbescholtener	die unbescholtene eine unbescholtene unbescholtene	das unbescholtene ein unbescholtenes unbescholtenes	die unbescholtenen unbescholtenen unbescholtene
Gen.	słaba mieszana mocna	des unbescholtenen eines unbescholtenen unbescholtenen	der unbescholtenen einer unbescholtenen unbescholtener	des unbescholtenen eines unbescholtenen unbescholtenen	der unbescholtenen unbescholtenen unbescholtener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem unbescholtenen einem unbescholtenen unbescholtenem	der unbescholtenen einer unbescholtenen unbescholtener	dem unbescholtenen einem unbescholtenen unbescholtenem	den unbescholtenen unbescholtenen unbescholtenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den unbescholtenen einen unbescholtenen unbescholtenen	die unbescholtene eine unbescholtene unbescholtene	das unbescholtene ein unbescholtenes unbescholtenes	die unbescholtenen unbescholtenen unbescholtene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) Unbescholtenheit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: