unbeholfen

unbeholfen (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieporadny, niezdarny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der unbeholfene ein unbeholfener unbeholfener	die unbeholfene eine unbeholfene unbeholfene	das unbeholfene ein unbeholfenes unbeholfenes	die unbeholfenen unbeholfenen unbeholfene
Gen.	słaba mieszana mocna	des unbeholfenen eines unbeholfenen unbeholfenen	der unbeholfenen einer unbeholfenen unbeholfener	des unbeholfenen eines unbeholfenen unbeholfenen	der unbeholfenen unbeholfenen unbeholfener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem unbeholfenen einem unbeholfenen unbeholfenem	der unbeholfenen einer unbeholfenen unbeholfener	dem unbeholfenen einem unbeholfenen unbeholfenem	den unbeholfenen unbeholfenen unbeholfenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den unbeholfenen einen unbeholfenen unbeholfenen	die unbeholfene eine unbeholfene unbeholfene	das unbeholfene ein unbeholfenes unbeholfenes	die unbeholfenen unbeholfenen unbeholfene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Unbeholfenheit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: