układanka

układanka (język polski)

układanka (1.1)

elementy układanki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌukwaˈdãnka], AS: [uku̯adãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zabawka z wielu fragmentów, z których składany jest obrazek

(1.2) przen. zespół faktów układających się dzięki dedukcji w logiczną całość

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	układanka	układanki
dopełniacz	układanki	układanek
celownik	układance	układankom
biernik	układankę	układanki
narzędnik	układanką	układankami
miejscownik	układance	układankach
wołacz	układanko	układanki

przykłady:

(1.1) Pierwsza partia układanek ma trafić do sklepów już w kwietniu.

(1.2) To jednak książka trudna i intensywna, z którą trzeba trochę się pomęczyć, a i tak pewnie nie odszyfrujemy wszystkich tajemnic i nie złożymy całej układanki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łamigłówka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) puzzle, tangram, kostka Rubika

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. układanie n, ułożenie n, układ m, układacz m, układaczka ż, układaneczka ż

czas. ułożyć dk., układać ndk.

przym. układowy, układny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. układać + -anka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jigsaw puzzle
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła: