ujmować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ujmować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ująć)

(1.1) chwytać ręką lub narzędziem
(1.2) zatrzymywać osobę postępującą niezgodnie z prawem
(1.3) przedstawiać coś w dany sposób
(1.4) pozyskiwać czyjąś przychylność
(1.5) odbierać coś
(1.6) zamykać w obrębie czego

czasownik zwrotny niedokonany ujmować się (dk. ująć się)

(2.1) brać w obronę
(2.2) chwytać dłońmi swoje ciało w jakimś miejscu
(2.3) chwytać siebie nawzajem
odmiana:
(1.1-6) koniugacja IV
(2.1-3) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) ujmować w słowa
(1.5) ujmować sobie lat
synonimy:
(1.1) brać, chwytać
(1.2) aresztować, chwytać, zatrzymywać
(1.3) formułować, podawać, przedstawiać, wyrażać
(1.4) zdobywać, zjednywać
(1.5) odbierać, odejmować, pozbawiać, zabierać
(1.6) obejmować, ograniczać
(2.1) wstawiać się
(2.2) obejmować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ujma ż, ujmowanie n, ujęcie n
czas. ująć dk.
przym. ujmujący, ujemny
przysł. ujmująco, ujemnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: