ujemny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ujemny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[uˈjɛ̃mnɨ], AS[ui ̯mny], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uznawany za niekorzystny lub zły[1]
(1.2) wyrażający negatywny sąd[2]
(1.3) świadczący o nieobecności jakiegoś wskaźnika[1]
(1.4) mat. ekon. mniejszy od zera
(1.5) fiz. chem. taki, który nie jest dodatni[3]
odmiana:
(1.1-2)
(1.3-5)
przykłady:
(1.3) Wynik badania cytologicznego jest ujemny, kiedy w próbce nie stwierdzono uszkodzeń i złośliwości.
(1.4) Pierwiastki kwadratowe liczb ujemnych liczbami urojonymi.
(1.5) Elektrony mają ujemny ładunek elektryczny.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ujemny wpływ
(1.2) ujemna ocena / opinia
(1.3) ujemny wynik badania
(1.4) liczba ujemna • ujemny wynik finansowy
(1.5) jon / ładunek ujemny • elektroda / temperatura ujemna
synonimy:
(1.1) negatywny, niekorzystny, niedobry, niepomyślny, szkodliwy, zły
(1.2) negatywny
(1.3) minusowy, negatywny
(1.5) niedodatni
antonimy:
(1.1) pozytywny, korzystny, dobry, pomyślny
(1.2) pozytywny
(1.3) dodatni, plusowy, pozytywny
(1.4) dodatni, nieujemny
(1.5) dodatni, nieujemny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ujemność ż, ujma ż
czas. ujmować ndk.
przysł. ujemnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ujemny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Wielki Słownik Języka Polskiego [1]
  3. Wielki Słownik Języka Polskiego [2]