ubiegłoroczny

ubiegłoroczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌubʲjɛɡwɔˈrɔʧ̑nɨ], AS: [ubʹi ̯egu̯oročny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który wydarzył się w ubiegłym (poprzednim) roku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ubiegłoroczny		ubiegłoroczna	ubiegłoroczne	ubiegłoroczni	ubiegłoroczne
dopełniacz	ubiegłorocznego		ubiegłorocznej	ubiegłorocznego	ubiegłorocznych
celownik	ubiegłorocznemu		ubiegłorocznej	ubiegłorocznemu	ubiegłorocznym
biernik	ubiegłorocznego	ubiegłoroczny	ubiegłoroczną	ubiegłoroczne	ubiegłorocznych	ubiegłoroczne
narzędnik	ubiegłorocznym		ubiegłoroczną	ubiegłorocznym	ubiegłorocznymi
miejscownik	ubiegłorocznym		ubiegłorocznej	ubiegłorocznym	ubiegłorocznych
wołacz	ubiegłoroczny		ubiegłoroczna	ubiegłoroczne	ubiegłoroczni	ubiegłoroczne

przykłady:

(1.1) W ubiegłorocznej edycji konkursu Komenda Miejska Policji w Elblągu otrzymała wyróżnienie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zeszłoroczny, st.pol. łoński

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) iazko
• białoruski: (1.1) мінулагодні, леташні
• bułgarski: (1.1) миналогодишен, лятошен
• dolnołużycki: (1.1) łoński
• francuski: (1.1) de l'année dernière
• górnołużycki: (1.1) lońši
• hiszpański: (1.1) del año pasado
• niemiecki: (1.1) letztjährig
• nowogrecki: (1.1) περσινός
• rosyjski: (1.1) прошлогодний
• słowacki: (1.1) minuloročný, vlaňajší, lanský
• ukraiński: (1.1) торі́шній, тогорі́чний, pot. тоголі́тній, dial. тогі́дний, rzad. минулорі́чний
• włoski: (1.1) dell'anno scorso

źródła: