tyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: tynn

tyn (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[tɨ̃n], AS[tỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) st.pol. mur[1]
(1.2) st.pol. płot[1]

zaimek wskazujący, rodzaj męski

(2.1) gw. (Śląsk Cieszyński) ten[2]
odmiana:
przykłady:
(2.1) Tyn obrozek, coś namalowoł, je ónaki[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Tyniec m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w hasłach: mur, płot
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ten
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 129.
  2. 2,0 2,1 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.