twardziel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

twardziel (język polski)[edytuj]

twardziel (1.1)
twardziel (2.1)
twardziel (3.1)
biel i twardziel (4.1)
wymowa:
IPA[ˈtfarʲʥ̑ɛl], AS[tfarʹʒ́el], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ktoś niezłomny, odporny na trudy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(2.1) inform. pot. dysk twardy komputera

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) geol. odosobnione wzgórze, zbudowane ze skał odporniejszych na wietrzenie, niż skały go otaczające

rzeczownik, rodzaj żeński

(4.1) leśn. wewnętrzna, fizjologicznie nieczynna strefa w pniu drzewa
(4.2) med. rodzaj przewlekłego, swoistego zapalenia górnych dróg oddechowych wytwarzającego twarde jak chrząstka nacieki; zob. też twardziel (choroba) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1)
(4.1-2)
przykłady:
(1.1) Zawsze grał twardziela, faceta bez ojca, matki i bez żadnych powiązań rodzinnych.[1]
(1.1) (…) A koniec końców to on przejmuje rządy mafią i okazuje się największym twardzielem.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(3.1) twardzielec
(4.1) drewno twardzielowe
antonimy:
(4.1) biel
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. twardość ż, utwardzanie n, utwardzenie n, twardnięcie n, twardnienie n, stwardnienie n, stwardnięcie n, twardówka ż, twardzielowanie n, twardzielec m, twardzioszek m, twardzina ż
forma żeńska twardzielka ż
czas. twardzielować, utwardzać, utwardzić, twardnieć, stwardnieć
przym. twardy, twardawy, stwardnieniowy, twardzielowy
przysł. twardo, twardawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też twardziel w Wikipedii
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dysk twardy
źródła:
  1. Michał Bielecki, Siostra Komandosa, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Edward Redliński, Szczurojorczycy, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.