twaróg

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

twaróg (język polski)[edytuj]

twaróg (1.1)
wymowa:
IPA[ˈtfaruk], AS[tfaruk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.wygł.
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. produkt wytwarzany z mleka po oddzieleniu serwatki; rodzaj sera, świeżego, niedojrzewającego
(1.2) kulin. potrawa z twarogu (1.1) doprawiona dodatkami i przyprawami
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przygotowałam na śniadanie twaróg z rzodkiewką, szczypiorkiem i śmietaną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) biały ser
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. twarożek, twarożkarnia
przym. twarogowy, twarożkarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *tvarogъ < *tvoriti ‘robić, tworzyć’
uwagi:
(1.1-2) zwykle w lp
(1.2) zobacz też: twarógfetabundzbryndzaoscypekgołkabriecamembert
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła: