turkawka

turkawka (język polski)

turkawka (1.1)

wymowa:

IPA: [turˈkafka], AS: [turkafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Streptopelia turtur, średniej wielkości ptak leśny podobny do gołębia; zob. też turkawka w Wikipedii

(1.2) przest. młoda, miła, ale gadatliwa dziewczyna

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	turkawka	turkawki
dopełniacz	turkawki	turkawek
celownik	turkawce	turkawkom
biernik	turkawkę	turkawki
narzędnik	turkawką	turkawkami
miejscownik	turkawce	turkawkach
wołacz	turkawko	turkawki

przykłady:

(1.1) Czasami tylko przesuwał się na horyzoncie, zazwyczaj przygarbiony, skradając się do jakiegoś zwierza z gatunku turkawki, kukułki, żołny, a nawet srokosza lub trznadla.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) szczebiotka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) turtle, turtledove
• baskijski: (1.1) usapal
• bułgarski: (1.1) гургулица ż
• esperanto: (1.1) turto
• francuski: (1.1) tourterelle ż
• hiszpański: (1.1) tórtola ż
• niemiecki: (1.1) Turteltaube ż
• nowogrecki: (1.1) τρυγόνι n
• szwedzki: (1.1) turturduva w
• włoski: (1.1) tortora ż

źródła: