tuja
tuja (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tuja tuje dopełniacz tui tui / tuj[2][3] celownik tui tujom biernik tuję tuje narzędnik tują tujami miejscownik tui tujach wołacz tujo tuje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) żywotnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żywotnik
- źródła:
- ↑
Hasło „Thuja” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „tuja” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „tuja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
tuja (esperanto)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) natychmiastowy, bezzwłoczny, niezwłoczny
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo tuja tujaj akuzativo tujan tujajn
- przykłady:
- (1.1) Li tuj faris, kion mi volis, kaj mi dankis lin por la tuja plenumo de mia deziro.[1] → Natychmiast zrobił co chciałem i podziękowałem mu za natychmiastowe spełnienie mojego życzenia.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Ekzercaro § 14 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.