tuø̄n

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tuø̄n (język wilamowski)[edytuj]

tuø̄n (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) dnieć, świtać[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty tuø̄t, imiesłów czasu przeszłego gətuø̄t
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 462.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tuø̄n&oldid=8217653”