Przejdź do zawartości

trzydziesty

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trzydziesty (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ṭʃɨˈd͡ʑɛstɨ], AS: [ṭšyʒ́esty], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.,
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 30
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W sobotę spotykamy się z dawnymi koleżankami i kolegami z okazji trzydziestej rocznicy matury.
(1.1) Do trzydziestego pierwszego wydania katalogu naszego domu aukcyjnego wkradł się szereg literówek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trzydziecha ż, trzydziestka ż
licz. trzydzieści, trzydzieścioro
tem. słow. trzydziesto-
związki frazeologiczne:
etymologia:
od trzydzieści
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
zobacz też: dziesiąty dwudziesty trzydziesty czterdziesty pięćdziesiąty sześćdziesiąty siedemdziesiąty osiemdziesiąty dziewięćdziesiąty setny
zobacz też: trzydziesty trzydziesty pierwszy trzydziesty drugi trzydziesty trzeci trzydziesty czwarty trzydziesty piąty trzydziesty szósty trzydziesty siódmy trzydziesty ósmy trzydziesty dziewiąty
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.