trzydziestoczteroletni

trzydziestoczteroletni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌṭʃɨʥ̑ɛstɔʧ̑tɛrɔˈlɛtʲɲi], AS: [ṭšyʒ́estočteroletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający trzydzieści cztery lata

(1.2) trwający trzydzieści cztery lata

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	trzydziestoczteroletni		trzydziestoczteroletnia	trzydziestoczteroletnie	trzydziestoczteroletni	trzydziestoczteroletnie
dopełniacz	trzydziestoczteroletniego		trzydziestoczteroletniej	trzydziestoczteroletniego	trzydziestoczteroletnich
celownik	trzydziestoczteroletniemu		trzydziestoczteroletniej	trzydziestoczteroletniemu	trzydziestoczteroletnim
biernik	trzydziestoczteroletniego	trzydziestoczteroletni	trzydziestoczteroletnią	trzydziestoczteroletnie	trzydziestoczteroletnich	trzydziestoczteroletnie
narzędnik	trzydziestoczteroletnim		trzydziestoczteroletnią	trzydziestoczteroletnim	trzydziestoczteroletnimi
miejscownik	trzydziestoczteroletnim		trzydziestoczteroletniej	trzydziestoczteroletnim	trzydziestoczteroletnich
wołacz	trzydziestoczteroletni		trzydziestoczteroletnia	trzydziestoczteroletnie	trzydziestoczteroletni	trzydziestoczteroletnie

przykłady:

(1.1) "Postanowiono, że trzydziestoczteroletni Jagiełło zostanie mężem jedenastoletniej Jadwigi" (Paweł Jasienica, Myśli o dawnej Polsce, Warszawa 1977, Czytelnik, s. 315).

(1.1) stycznia Badanie kobiety trzydziestoczteroletniej, która przeżyła w Warszawie osiem miesięcy pod niemieckim terrorem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzydziestoczterolatek m, trzydziestoczterolatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) tridekkvarjara; (1.2) tridekkvarjara
• niemiecki: (1.1) vierunddreißigjährig; (1.2) vierunddreißigjährig
• słowacki: (1.1) tridsaťštyriročný; (1.2) tridsaťštyriročný
• szwedzki: (1.1) trettiofyraårig; (1.2) trettiofyraårig

źródła: