trzecie dzieci

trzecie dzieci (język polski)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) przest. kuzynostwo drugiego stopnia, osoby mające wspólnych pradziadków

odmiana:

przykłady:

(1.1) Magda i Rafał to trzecie dzieci, ich dziadkowie byli braćmi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) drugie kuzynostwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kuzynostwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. drugie dzieci

tłumaczenia:

źródła: