trunken

trunken (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) podn. pijany, upojony

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der trunkene ein trunkener trunkener	die trunkene eine trunkene trunkene	das trunkene ein trunkenes trunkenes	die trunkenen trunkenen trunkene
Gen.	słaba mieszana mocna	des trunkenen eines trunkenen trunkenen	der trunkenen einer trunkenen trunkener	des trunkenen eines trunkenen trunkenen	der trunkenen trunkenen trunkener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem trunkenen einem trunkenen trunkenem	der trunkenen einer trunkenen trunkener	dem trunkenen einem trunkenen trunkenem	den trunkenen trunkenen trunkenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den trunkenen einen trunkenen trunkenen	die trunkene eine trunkene trunkene	das trunkene ein trunkenes trunkenes	die trunkenen trunkenen trunkene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Trinken n, Trunk m, Trunkenheit ż, Trinker m, Trinkerin ż

czas. trinken

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: