tribologia

tribologia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtrʲibɔˈlɔɟja], AS: [trʹiboloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mech. nauka badająca tarcie między ciałami stałymi; zob. też tribologia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	tribologia
dopełniacz	tribologii
celownik	tribologii
biernik	tribologię
narzędnik	tribologią
miejscownik	tribologii
wołacz	tribologio

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trybologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. τρίβω (tríbō) → trzeć + pol. -logia

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) tribologia
• bułgarski: (1.1) трибология ż
• francuski: (1.1) tribologie ż
• hiszpański: (1.1) tribología ż
• niemiecki: (1.1) Tribologie ż
• rosyjski: (1.1) трибология ż
• włoski: (1.1) tribologia ż

źródła:

tribologia (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mech. tribologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tribologia (język włoski)

wymowa:

IPA: /tri.bo.lo.ˈʤi.a/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mech. tribologia, trybologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tribologico

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. tribo- + -logia

uwagi:

źródła: