trenić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trenić (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈtrɛ̃ɲiʨ̑], AS: [trẽńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) st.pol. żałośnie zawodzić, narzekać[1]
odmiana:
(1.1)[uwaga 1] treni|ć koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tren m, daw. trena ż, daw. trenodja ż, st.pol. trenienie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ 1,0 1,1 jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „trenić” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 107.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=trenić&oldid=7920646”