trójpłatowiec

trójpłatowiec (język polski)

startujący trójpłatowiec (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌtrujpwaˈtɔvʲjɛʦ̑], AS: [trui ̯pu̯atovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lotn. zob. trójpłat

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trójpłatowiec	trójpłatowce
dopełniacz	trójpłatowca	trójpłatowców
celownik	trójpłatowcowi	trójpłatowcom
biernik	trójpłatowiec	trójpłatowce
narzędnik	trójpłatowcem	trójpłatowcami
miejscownik	trójpłatowcu	trójpłatowcach
wołacz	trójpłatowcu	trójpłatowce

przykłady:

(1.1) Na pokazie będzie można zobaczyć trójpłatowce sprzed prawie stu lat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzypłatowiec m, trójpłat m

przym. trójpłatowy, trzypłatowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: trójpłat

źródła: