trójkołowiec
trójkołowiec (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌtrujkɔˈwɔvʲjɛʦ̑], AS: [trui ̯kou̯ovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trójkołowiec trójkołowce dopełniacz trójkołowca trójkołowców celownik trójkołowcowi trójkołowcom biernik trójkołowiec / pot. trójkołowca[1] trójkołowce narzędnik trójkołowcem trójkołowcami miejscownik trójkołowcu trójkołowcach wołacz trójkołowcu trójkołowce
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. trójkołowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „trójkołowiec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
