touwuł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

touwuł (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
tȧjwułtojfułtouvułtȧjvuł
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. diabeł[1]
odmiana:
(1.1) lp touwuł; lm touwułn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. touwułspyłc m
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. tiuvel, tievel, tîvel < śwn. tiufal. por. górnosaksoński Teiw(e)l, niem. Teufel, niem. Deiwel (w Pennsylwanii), niem. Deibel, Deiwel (w Poznaniu), niderl. duivel, st.saks. diubol, dolnoniem. Düwel, Dîwel, ang. devil
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 286.