tornister

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Tornister

tornister (język polski)[edytuj]

dwa tornistry (1.1)
dzieci z tornistrami (1.2)
wymowa:
IPA[tɔrʲˈɲistɛr], AS[torʹńister], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. czworokątna sztywna torba noszona na plecach; zob. też tornister w Wikipedii
(1.2) eduk. rodzaj usztywnianego plecaka noszonego przez uczniów klas młodszych
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pamiętasz te długie marsze na spiekocie, kiedy nieraz piliśmy wodę z kałuży; albo ten pochód przez bagno, w którym zamoczyliśmy ładunki; albo te noclegi w lasach i na polach, kiedy jeden drugiemu spychał głowę z tornistra i ukradkiem ściągał płaszcz służący za wspólną kołdrę?[1]
(1.2) Radek zgarnął swe książki i kajety do tornistra, zarzucił go na plecy i wyszedł, złożywszy ukłon gospodarzowi klasy, jakby się oddalał na pauzę.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) plecak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Tornister[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. B. Prus: Lalka
  2. S. Żeromski: Syzyfowe prace
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.